Kuddedieren
Het was volgens mij in 2006 dat het water zo hoog stond dat er paarden ‘gestrand’ waren op een kwelder in het Friese Marrum. Deze paarden dachten dat ze vastzaten en handelden daar naar door niets te doen. Ze waren er van overtuigd dat een oversteek naar de wal onmogelijk was en raakten verlamd van angst. Sommigen stierven door onderkoeling of honger. Deze arme dieren in nood leken het niet te redden.
Micky Nijboer uit een nabijgelegen dorp komt met een plan dat uitgaat van het natuurlijke (kudde-)gedrag van paarden. Volgens haar konden de paarden het beste gered worden door soortgenoten. Paarden hebben baat bij een veilig systeem waarvoor – net als in de kudde – een leider nodig is. Samen met een paar vriendinnen wil ze er naar toe. Het plan wordt aan de burgemeester voorgelegd die het niet ziet zitten. Hij vond het veel te gevaarlijk voor de jonge dames.
Natuurlijk leiderschap
In de tussentijd werden verschillende reddingsacties op touw gezet. Het leger, de brandweer en de reddingsbrigade kwamen er aan te pas maar het resultaat bleef uit. Op de derde dag besloot de burgemeester de amazones uit Hallum het vertrouwen te geven. Ze mochten, onder zijn verantwoordelijkheid, toch een poging wagen. De dames staken over naar het ondergelopen stuk weiland. Wat er toen gebeurde, deed de toeschouwers versteld staan. Er werd over en weer gehinnikt en de paardenmassa kwam in beweging. Micky Nijboer valt nog van haar paard, maar het dier blijft rustig wachten totdat ze er weer opgeklommen is. Door het staaltje leiderschap dat hier werd uitgedragen, slaagden de dames en hun paarden erin om de kudde, maar liefst 200 naar vrijheid hunkerende volgers, van de kwelder terug naar het vasteland te brengen. Vrijwel alle paarden werden gered!
Verandering van binnenuit
Indrukwekkend filmpje dat prachtig illustreert wat natuurlijk leiderschap zoal teweeg kan brengen. De echte beweging (lees verandering als we het over organisaties c.q. medewerkers hebben) kwam niet van boven, niet van onder maar van binnenuit. Het kuddegevoel was hier de drijfveer. Dat maakte dat de paarden aansluiting zochten.
Kan jij je voorstellen dat paarden ons op dit gebied wel iets te leren hebben?